Witz był wszechstronnym artystą, ale pisał też książki o sztuce.
- Jego poglądy estetyczne ukształtowało przedwojenne lwowskie ugrupowanie artystyczne Artes, skupiające artystów nawiązujących w swojej twórczości do aktualnych nowatorskich nurtów: konstruktywizmu, kubizmu i surrealizmu - przekazują organizatorzy wystawy.
Pod koniec lat 30. zadebiutował także jako prasowy rysownik satyryczny w lwowskich czasopismach takich jak "Kontratak" i "Omnibus". W roku 1940 wstąpił do Armii Czerwonej, uczestniczył w kampanii stalingradzkiej. Jego przeżycia wojenne upamiętniają rysunki mające charakter reportażowy. Ilustracje tworzył również podczas wojny, m.in. nigdy nieopublikowane do "Klubu Pickwicka" Charlesa Dickensa.
W roku 1944 jako oficer I Armii Wojska Polskiego przyjechał do Lublina i od razu zaangażował się w tamtejsze życie artystyczne. Uczestniczył m.in. w pierwszych wystawach, jakie organizował Związek Polskich Artystów Plastyków. W tamtym czasie nawiązał też współpracę z lubelskim czasopismem "Stańczyk: dobry żart tynfa wart", z "Rzeczpospolitą" oraz ze "Szpilkami".Na wystawie w Kamienicy Celejowskiej zobaczymy karykatury, rysunki satyryczne oraz publikowane w prasie w latach 40. i 50. rysunki polityczne. Nie zabraknie projektów ilustracji do literatury dla dzieci, m.in. grafik do znanego wszystkim "Słonia Trąbalskiego", dzięki którym zdobył popularność.
Będą też zaprojektowane przez artystę plakaty propagandowe i do wydarzeń kulturalnych, a także gwasze. No i oczywiście rysunki autonomiczne, czyli prace oszczędne w formie z płynną, czarną linią, która wydobywa kontur postaci.
- Choć przez lata formy ekspresji u Witza ulegały zmianie, to właśnie rysunek był ich podstawą. Witz pozostawił po sobie liczne prace wyróżniające się charakterystyczną dla niego kreską i humorem. Słusznym wydaje się więc nazwanie artysty po latach Paganinim piórka – mówi dr Dorota Seweryn-Puchalska, kuratorka wystawy.
Najważniejsze publikacje Witza to: Wielcy malarze amatorzy (1964), Oko i dłoń malarza (1969), Plastycy wybrzeża (1969), Krajobraz w malarstwie (1970), Piękno, co to takiego? (1971), Polscy malarze, polskie obrazy (1974).
Recenzje i krytykę sztuki publikował w "Życiu Warszawy".
- I to właśnie tej działalności Witza zostanie poświęcona część ekspozycji, w której będą się odbywały zajęcia edukacyjne z dziećmi i młodzieżą - dodają organizatorzy.
Projekt "Sztuka w krzywym zwierciadle. Wystawa czasowa prac Ignacego Witza" został dofinansowany z Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności.
Wernisaż wystawy odbędzie się w sobotę, 12 października o godz. 15 w Kamienicy Celejowskiej (Oddział MNKD, ul. Senatorska 11/13, Kazimierz Dolny). Wstęp na wydarzenie jest wolny.
Wystawa czynna będzie do 28 grudnia br. w godzinach: 9 - 16.
Bilety:
normalny 13 zł, ulgowy 8 zł,rodzinny 36 zł,
grupowy - grupa zorganizowana (20 osób i więcej) zniżka przy zakupie biletów - 15 procent
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.