W ramach obchodów 110 rocznicy nadania Puławom praw miejskich przypomnieliśmy sylwetkę wybitnego puławianina i literata Jerzego Szczygła*. O niełatwym dzieciństwie naznaczonym tragedią, które swoje odzwierciedlenie znalazło w powieściach autora, zawierających wiele wątków autobiograficznych, opowiadały goszczące w bibliotece żona pisarza-Lucyna Szczygieł i córka- Maria Wzorek.
Snuły one wzruszające i pełne ciepła opowieści o Jerzym Szczygle - chłopcu, zakochanym mężczyźnie, oddanym mężu i ojcu, pisarzu i społeczniku. Wszystkie swoje książki Jerzy Szczygieł dyktował żonie, która opisała zebranej publiczności jak przebiegał proces twórczy. Przede wszystkim musiała panować idealna cisza, podczas której nauczyła się odróżniać głośne rozmyślanie pisarza nad fabułą od dyktowania właściwego tekstu. W trakcie notowania bardzo przeżywała losy bohaterów i z niecierpliwością oczekiwała dalszego ciągu powieści.
Córka Maria przybliżyła nam także postać Jerzego Szczygła jako, niezwykle oddanego swojej pracy, redaktora naczelnego miesięcznika przeznaczonego dla niewidomych „Nasz Świat” i „Niewidomego Spółdzielca”.
Dbał by słowa pisane i wypowiadane były jędrne, obrazowe i prawdziwe. Żadnych uników, żadnych kompromisów. (...) Silny gdy bronił racji większości, nieugięty, gdy stawał w obronie krzywdzonego człowieka. W redakcji był naszym murem gwarantującym oparcie
- wspomina Anna Amanowicz, wieloletnia współpracownica pisarza. Poznaliśmy również Jerzego Szczygła społecznika, który podczas stanu wojennego pomagał wykluczonym przez władzę dziennikarzom z innych redakcji, dając im możliwość swobodnej wypowiedzi na łamach redagowanego przez siebie pisma. Dziennikarz Jacek Moskwa tak wspomina tamten okres
Muszę przyznać, że niesłychanie mi zaimponował. Niewidomy, w dodatku bez nogi i palców u ręki, promieniował energią i zawziętością. Bronił autorów i artystów, odpierał twardo rozmaite zamachy na suwerenność miesięcznika.
W spotkaniu uczestniczyli także przyjaciele z dzieciństwa, którzy wzbogacili je o nieznane szerszej publiczności fakty i anegdoty. Całość uzupełniła prezentacja multimedialna, zawierająca zdjęcia i film z archiwum rodzinnego oraz odczytanie fragmentów powieści. Przygotowane przez bibliotekę spotkanie było niezwykłą okazją do bliższego poznania nieprzeciętnej, niestety zapomnianej dzisiaj postaci, jaką niewątpliwie był Jerzy Szczygieł.
Jerzy Szczygieł (14.03.1932 – 21.08.1983) literat, dziennikarz i społecznik urodzony w Puławach. W wieku 13 lat stracił wzrok. Przez całe życie czynnie działał na rzecz niewidomych redagując pismo „Nasz Świat” oraz „Niewidomy Spółdzielca”. Autor powieści dla młodzieży i dorosłych m.in. „Tarnina”, która była lekturą szkolną, „Ziemia bez słońca”, „Nigdy cię nie opuszczę”, „Zejdź z traktu” czy „Milczenie”, na podstawie którego Kazimierz Kutz nakręcił film, który w 1963 roku reprezentował nasz kraj na festiwalu w Wenecji.
W 2012 roku nadano mu pośmiertnie Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce oraz za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej.
